Σάββατο 7 Μαρτίου 2009

Η καταστροφή του περιβάλλοντος και η "βιομηχανία" διάσωσης του...

Αναδημοσίευση

Πριν από καμιά δεκαπενταριά χρόνια, μια παρέα Θεσσαλονικιών και Αθηναίων δημοσιογράφων βρέθηκε για ένα τριήμερο στο άγιο όρος και διανυκτέρευσε σε ένα κελί, που κρατούσε ένας μοναχός. Στην ολονύχτια κουβεντούλα, επί παντός του επιστητού, ο γερο-μοναχός (παλιός αντάρτης του ΕΛΑΣ, που διέφυγε στο εξωτερικό για χρόνια και επέστρεψε να τελειώσει τη ζωή του στο μέρος που είχε βρει προσωρινό καταφύγιο στον εμφύλιο) έθεσε στην παρέα το ερώτημα:
Ποιο θα είναι το μεγάλο πρόβλημα που θα βρει μπροστά του ο παγκόσμιος καπιταλισμός τα επόμενα χρόνια;


Η σχεδόν ομόφωνη απάντηση ήταν «η καταστροφή του περιβάλλοντος». Οι δημοσιογράφοι, από κεντροαριστερών έως ακροαριστερών αντιλήψεων, αγόρευαν φανατικά για να υποστηρίξουν την - κοινή - θέση τους. Για το πώς το κεφάλαιο, έχοντας ως μόνο κίνητρο και οδηγό το κέρδος, θυσιάζει αδίστακτα το περιβάλλον, τον πλούτο της φύσης, σε γη, αέρα και θάλασσα, προκειμένου να αποκομίσει κι άλλο, περισσότερο κέρδος. Πώς καίει και οικοπεδοποιεί τα δάση, πώς χτίζει τις παραλίες, πώς δηλητηριάζει το νερό, το χώμα, τον αέρα, με δηλητήρια, λιπάσματα, μπετόν, απόβλητα, μεταλλαγμένα προϊόντα, αυθαίρετα σπίτια, ξενοδοχεία, εργοστάσια. Πώς τα κράτη σε Δύση και Ανατολή ξεπουλάνε τον φυσικό - εθνικό - ανθρώπινο πλούτο, για να τον κάνουν παράδεισο εκμετάλλευσης οι κάθε λογής «επενδυτές» και κερδοσκόποι. Πώς οι κυβερνήσεις βομβαρδίζουν στο Ιράκ, το Αφγανιστάν ή τη Γιουγκοσλαβία με «μίνι πυρηνικά» που θα σκοτώνουν και θα τερατογεννούν για γενιές. Πώς οι πολίτες - καταναλωτές, ακολουθώντας το παράδειγμα των «μεγάλων» καταστρέφουν ό,τι «μικρό» τους βρίσκεται βολικό. Από τις πλαστικές σακούλες, τα πλαστικά φαγητά μέχρι τα «θηριώδη» Ι.Χ. που κατακλύζουν τους δρόμους και τα αυθαίρετα που χτίζουν σε καμένα δάση και πάνω στο κύμα.

Αυτά κι άλλα πολλά αράδιασαν οι φίλοι δημοσιογράφοι, με ευγλωττία, που υποστηριζόταν δυναμικά από το εξαιρετικό ρακί παραγωγής του γερο-μοναχού. Ο οποίος, ενώ η ώρα του όρθρου είχε παρέλθει, χωρίς το αντίστοιχο τελετουργικό του Αγίου Όρους, είπε «ευλογώντας» το τελευταίο καραφάκι:
"Ρε κορόιδα δημοσιογράφοι, ο καπιταλισμός, την προστασία του περιβάλλοντος θα την κάνει βιομηχανία. Θα λανσάρει καινούργια αυτοκίνητα, καινούργιες μορφές ενέργειας, καινούργιες τεχνολογίες, καινούργια προϊόντα οικολογικά, κάθε είδους. Και θα μας βάλει να τα αγοράζουμε, να τα χρησιμοποιούμε, να τα επιδοτούμε. Αυτοί που καταστρέφουν σήμερα το περιβάλλον, αύριο θα απαιτούν να τους πληρώσουμε για να το σώσουν."
«Και τότε ποιο θα 'ναι το μέγιστο πρόβλημα, γέροντα, τα χρόνια που 'ρχονται» ρώτησαν. «Οι ορδές των πεινασμένων στον τρίτο κόσμο και των φτωχών και ανέργων στον ανεπτυγμένο» απάντησε ο γέρος και καληνύχτισε, στραγγίζοντας το ποτήρι του. «Ευλογημένο να 'ναι» μουρμούρισε.

Ο γέρος ζει ακόμα (κοντά στα 87) και η «προφητεία του» κοντεύει να εκπληρωθεί. Εξάλλου το «νέφος είναι πολιτικό», που είπε και ο συγχωρεμένος ο Τρίτσης.

Πρωτότυπος τίτλος: Ο καλόγερος και το περιβάλλον
Πηγή: εφημ. "ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ", 5.6.2008

********************************************************************************
ΣΧΟΛΙΑ (του John P.):

α) Βεβαίως, όποιος πιστεύει στις "προφητείες" θα βρει το πρώτο μέρος της, περί περιβάλλοντος, να επαληθεύεται. Μόνο που ο David Icke, δημοσιογράφος στην Αγγλία και ερευνητής, συγγραφέας βιβλίων φευγάτων αναλύσεων, τα έχει πει από το 1992 τα περί περιβάλλοντος και τα περί αλλαγής της fossil_based οικονομίας σε green_based οικονομία.

Η συνταγή του παγκόσμιου εξουσιαστικού κέντρου είναι: Δημιουργούμε το πρόβλημα, Ανεβάζουμε την ένταση και τον φόβο και σε τρίτη φάση ερχόμαστε και δίνουμε την λύση και όλοι ανακουφίζονται.

Επίσης, για όποιους έχουν μελετήσει τα πορίσματα της λέσχης της Ρώμης, απο το 1973-1974 και παρακολουθούν τον κύκλο των 25 ΕΤΩΝ που ο παγκόσμιος καπιταλισμός κάνει STEP_Shift_Paradigm, θα διαπιστώσει ότι ο "σοφός" γέροντας δεν τους είπε τίποτα παραπάνω απο ότι ήταν ήδη πολύ καλά γνωστό σε όσους ασχολούνταν με την έρευνα στα θέματα αυτά. [ Σημειώνω, ότι ακριβώς το 2001, περίπου 25 χρόνια μετά την ενεργειακή "κρίση" του 1973-74 βγήκε ο Γκόρ και άρχισε να βαράει τα τύμπανα της πράσινης οικονομίας.
Αλλά εάν κάποιος θέλει και "βαρύτερη" επιβεβαίωση, ας πάρει να μελετήσει το βιβλίο του δικού μας του Θοδωρή Μόδη (ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ -1995 - Π.Ε.Κρήτης) βασικού ερευνητή μελλοντολόγου στην ΙΒΜ και στο Αμερικάνικο κράτος για πολλές δεκαετίες και επικεφαλής πολλών ερευνών την εφαρμογή των οποίων σήμερα όλοι εφαρμόζουμε. Ειδικά με τα διαγράμματά του στην σελίδα 190 και θα καταλάβει αμέσως την σημασία των κύκλων ανάπτυξης και ότι όλα είναι θέμα σχεδιασμού και όχι πρόβλεψης. Εξ' άλλου όπως γνωρίζουμε, το βασικό moto της IBM, ανέκαθεν ήταν: Δεν χρειάζεται να προβλέπουμε το μέλλον γιατί απλά το σχεδιάζουμε.

ΒΕΒΑΙΩΣ, η φύση και η εξέλιξη δεν έχουν γραμμική πραγμάτωση, γιατί τότε με λίγη μελέτη, όλοι θα γινόμασταν πλούσιοι.
Και αυτό μας φέρνει στο β) Το εάν οι πεινασμένοι, οι φτωχοί, οι άνεργοι, και ο Τρίτος Κόσμος είναι η απειλή, αυτό θα πρέπει να το δούμε κάτω από το φως των ΑΝΟΧΩΝ ( με την φυσική του σημασία ο όρος ), του συστήματος, σε παγκόσμιο όμως επίπεδο, που περιλαμβάνει και τον Τρίτο Κόσμο.
Όταν ένα σύστημα φτάνει στα όρια παραγωγής του, που προσδιορίζονται από τις επιστημονικό-παραγωγικές του ικανότητες και τις δυνατότητες επι-πλέον κατανάλωσης από τους πολίτες, τότε δημιουργεί κρίσεις για να μαζέψει το χρήμα που κυκλοφορεί, ΔΙΟΤΙ ΠΛΕΟΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΣΙΚΟ-ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΑΝΤΙΚΡΥΣΜΑ ΤΟ ΧΡΗΜΑ σε κάποια υπέρτερη αξία, αφού το ίδιο κέντρο και κόβει και μοιράζει το χρήμα. Στην συνέχεια ακολουθεί αυτό που ζούμε σήμερα σαν κρίση.
Με τα χρήματα που μαζεύτηκαν και τον ανασχεδιασμό της διάθεσής τους, σταδιακά θα αρχίσει πάλι μία ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΗ καμπύλη ανάπτυξης και τα φαινόμενα της προγραμματισμένης κρίσης θα αποκλιμακωθούν.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ? Το Παγκόσμιο εξουσιαστικό σύστημα, ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΩΡΕΑΝ, και χωρίς την παραμικρή ουσιαστική παρενόχληση του, βάζει χέρι σε καινούργιες πηγές πλούτου χωρίς να ξοδέψει το παραμικρό. Η εφαρμογή δηλαδή Τραπεζικής λογικής σε κοινωνικό επίπεδο. Με όλους τους λαούς, ΑΚΟΜΑ, να παραμυθιάζονται με κρίσεις.

Συμπερασμα:
Εαν οι δημοσιογράφοι πήγαιναν να κουβεντιάσουν με κάποιους ακαδημαϊκούς από τις πολύ καλές οικονομικές σχολές που έχουμε στην Ελλάδα, θα έπαιρναν περισσότερο τεκμηριωμένες απαντήσεις χωρίς "ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΟΥΣ" χρωματισμούς. Χώρια που ο "γέροντας" μόνο γνώση τους μετέφερε και αναλυτική σκέψη. Εκτός βεβαίως από την ΕΚΛΕΚΤΗ ΡΑΚΙ του.

Γιάννης

Δεν υπάρχουν σχόλια: