Φθόριο και φώσφορος: βιομηχανικά δηλητήρια στη φύση (μέρος 5ο)
(τ0 1ο, 2ο, 3ο και 4ο μέρος με τίτλο "Φθόριο: δηλητήριο στην οδοντόπαστα & το νερό " στο "Τοξότης")
Μέχρι αυτή τη στιγμή είδαμε πόσο βλαβερό είναι το φθόριο για την ανθρώπινη υγεία, όταν εισέρχεται στον οργανισμό κατά το πλύσιμο των δοντιών ή μέσω της διατροφικής οδού -όταν περιέχεται στο νερό ή άλλα τρόφιμα και σκευάσματα.
Δυστυχώς όμως δεν είναι η μόνη οδός...
Το φθόριο βρίσκεται ακόμη και στον αέρα που αναπνέουμε, αφού αποτελεί μέρος των ατμοσφαιρικών ρύπων.
Αέρας θανάτου...
Ατμοσφαιρική και περιβαλλοντική ρύπανση από το φθόριο
Ορισμένα φυτά, μεταξύ των οποίων αρκετά σημαντικές ποικιλίες κωνοφόρων δέντρων ξυλείας , είναι ευαίσθητα και παρουσιάζουν ζημιές εξ αιτίας του φθορίου. Οι συγκεντρώσεις των 1,0 ppb ή λιγότερο μπορεί να οδηγήσουν σε μακροπρόθεσμη περιβαλλοντική ζημία λόγω της "βιολογικής μεγέθυνσης" (καθώς συμβαίνουν σημαντικές αυξήσεις στις συγκεντρώσεις ρύπων σε κάθε διαδοχικά υψηλότερο επίπεδο της μίας και μοναδικής τροφικής αλυσίδας). Ορισμένα φυτά του αγρού συσσωρεύουν 200.000 φορές περισσότερο φθόριο από αυτό που υπάρχει ως τιμή στον αέρα της περιοχής. (!) Η παρατεταμένη κατάποση μολυσμένων αγρωστοειδών από τα ζώα κτηνοτροφίας μπορεί να οδηγήσει σε υπερβολική συσσώρευση φθορίου στα οστά τους, που με τη σειρά της οδηγεί σε σκελετικές παραμορφώσεις και άλλες φθορές στην υγεία των ζώων.(Το τι θα συμβεί φυσικά στους ανθρώπους που όχι μόνο αναπνέουν, πίνουν αλλά επιπλέον τρέφονται με μολυσμένα από φθόριο φυτά και κρέατα, -ως κρίκος της ίδιας αλυσίδας- το είδαμε ήδη...)
Στην εικόνα από το βιβλίο του Dr. Yamougianni, φαίνεται χαρακτηριστικά ο τρόπος που επηρεάζονται οι καλλιέργειες από το φθόριο που εκπέμπεται από εργοστάσια και ειδικά: τη βιομηχανία αλουμινίου, τα χαλυβουργεία και τη βιομηχανία επεξεργασίας λιπασμάτων φωσφόρου και χημικές/φαρμακευτικές βιομηχανίες. Όσο πλησιέστερα βρίσκονται, τόσο μεγαλύτερη ποσότητα φθορίου ανιχνεύεται στους καρπούς και μειώνεται η ποιότητα και το μέγεθος τους.
Μία άλλη ανασκόπηση του 1979, που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "Φωσφορώδη & Κάλιο", αναφέρει:"Για την παρασκευή των σούπερ-φωσφορικών λιπασμάτων, τα φωσφορικά πετρώματα δέχονται επεξεργασία με θειικό οξύ, το φθόριο και το περιεχόμενο των ορυκτών μετατρέπεται σε πτητικές ενώσεις όπως τα silicofluorides. Κατά το παρελθόν, το μεγαλύτερο μέρος αυτού του υλικού εκπεμπόταν στην ατμόσφαιρα, συμβάλλοντας σε μεγάλο βαθμό στη ρύπανση του αέρα και του εδάφους γύρω από τον τόπο παραγωγής. ... " (Bellack 1970)
"Οι φθοριούχες ενώσεις που απελευθερώθηκαν κατά τη διάρκεια της επεξεργασίας φωσφορικών πετρωμάτων δικαίως θεωρούνται πλέον απειλή και ο κλάδος είναι πλέον υποχρεωμένος να καταργήσει τις εκπομπές που περιέχουν αναθυμιάσεις ακόμη και με πολύ χαμηλά όρια στα περισσότερα μέρη του κόσμου..."
Στο παρελθόν, ελάχιστη προσοχή δόθηκε στην εκπομπή αερίων φθοριούχων ενώσεων από τη βιομηχανία λιπασμάτων. Αλλά σήμερα είναι αναγκαία η ανάκτηση του φθορίου λόγω των αυστηρών περιβαλλοντικών περιορισμών που απαιτούν δραστικές μειώσεις στις ποσότητες των τοξικών και πτητικών ενώσεων του φθορίου που εκπέμπονται με τα καυσαέρια."(Denzinger 1979).
"Οι αγρότες το είχαν παρατηρήσει πρώτοι ... Κάτι μυστηριώδες έκαψε τις πιπεριές, έκαψε τα φρούτα, σμίκρυνε και ζάρωσε τους σπόρους, κατέστρεψε ότι φύτρωνε στην περιοχή. Κάτι στον αέρα κατέστρεψε τις καλλιέργειες. Ο καθένας μπορούσε να το δει ... Για πρώτη φορά παρατηρήθηκε το 1961 . Το '62 πάλι. Κάθε χρόνο και χειρότερα. Τα φυτά που δεν είχαν καεί, ήταν ζαρωμένα. Οι σοδειές μειώθηκαν κατά το ήμισυ... Τέλος, μια μεγαλύτερη καταστροφή αποκάλυψε την πηγή του κακού. ... το σύμβολο της προόδου του Dunville ήταν υπεύθυνο για τη μόλυνση της γύρω περιοχής με δηλητήριο: φθόριο.
Το γεγονός επισημάνθηκε από κτηνιάτρους. Δεν υπήρχε καμία αμφιβολία. Το τι συνέβη στην κτηνοτροφία ήταν απερίγραπτο και ράγισε την καρδιά των γεωργο-κτηνοτρόφων. Φθορίωση: πρησμένες αρθρώσεις, χαλασμένα δόντια, έως ότου τα βοοειδή υπέκυπταν στον πόνο και πέθαιναν κατά εκατοντάδες. Η αιτία: δηλητηρίαση με φθόριο από τον αέρα."
από βιομηχανίες φωσφορικών λιπασμάτων
Το πρόβλημα όμως δεν περιορίζεται στη μόλυνση του αέρα και του νερού, αφού οι βιομηχανίες φωσφορικών λιπασμάτων για την παραγωγή μισού κιλού φωσφορικού λιπάσματος παράγουν 2,5 κιλά μολυσμένης "πάστας φωσφο-γύψου" (θειικό ασβέστιο). Αυτό τα λύματα, από τις εγκαταστάσεις επεξεργασίας δίπλα στις όξινες λίμνες, δημιουργούν βουνά ολόκληρα γνωστά και ως στοίβες γύψου.
Να θεωρήσουμε με αφέλεια πως πρόκειται για "άγνοια" των υπευθύνων ή πρόκειται για ένοχη αποσιώπηση στο βωμό τους κέρδους και το χορό των συμφερόντων?
Ανάλογη είναι η κατάσταση και στη Δραπετσώνα και σε άλλα σημεία της χώρας, όπου άφησαν τα ραδιενεργά τους απόβλητα ως "σουβενίρ" οι βιομήχανοι λιπασμάτων σκοτώνοντας αργά τους κατοίκους των περιοχών... Οι κάτοικοι συχνά δεν γνωρίζουν πως αργοπεθαίνουν, οι αρχές αδιάφορες και οι ένοχοι ατιμώρητοι... )
"Μερικές επιδημιολογικές μελέτες υποδηλώνουν ότι τα ποσοστά καρκίνου του πνεύμονα στους άνδρες μη καπνιστές στις περιοχή με φωσφορικά είναι έως δύο φορές υψηλότερα από το μέσο όρο. Τα ποσοστά οξείας λευχαιμίας μεταξύ των ενηλίκων είναι επίσης διπλάσια του μέσου όρου."
Μάλιστα οι "απεσταλμένοι τους" αγοράζουν, για να μην πούμε κυβερνούν- και τις υποτιθέμενες Υπηρεσίες Υγείας και Ελέγχου ανά τον κόσμο, αφού αυτές ακόμη και όταν είναι γνωστή η τραγική συνέπεια για τους ανθρώπους συνεχίζουν να καλύπτουν τα συμφέροντα των χρηματοδοτών τους... και δεν εμποδίζουν τη λειτουργία βιομηχανιών, που δηλητηριάζουν την ίδια τη ζωή.
[Ειδικά όσων αφορά τα λιπάσματα η ειρωνεία είναι πως οι σύγχρονες μελέτες έδειξαν πως προκάλεσαν απονέκρωση του εδάφους και κατέστρεψαν κάθε γόνιμο έδαφος προς καλλιέργεια (σχετική αναφορά στα άρθρα μου περί "φυσικής γεωργίας- ελπίδα για το φυτικό βασίλειο") ...]
Το έδαφος όμως και τα επιφανειακά ύδατα μολύνονται πρόσθετα από την λεγόμενη όξινη βροχή, που είναι στην ουσία η φυσική βροχούλα "εμπλουτισμένη" με όλη αυτά τα τοξικά και δηλητηριώδη αέρια των εν λόγω βιομηχανιών.
Τίποτε δεν μένει ανέγγιχτο από την δήθεν ανάπτυξη που "προσέφεραν" οι βιομηχανίες. Οι λίμνες, οι θάλασσες και τα ποτάμια, πέρα από τα απόβλητα των βιομηχανιών, "φιλοξενούν" και το νερό από κάθε όξινη βροχή που πέφτει.
Έτσι ο θάνατος των ψαριών σε περιοχές με ιδιαίτερη παρουσία φθορίου στον ατμοσφαιρικό αέρα -λόγω της παρουσίας βιομηχανιών που το εκπέμπουν- ανήκει στις "παράπλευρες απώλειες" των περιοχών, που πληρώνουν με το θάνατο την "βιομηχανική ανάπτυξη"... και πινακίδες σαν την εικονιζόμενη δεν είναι σπάνιες, αρκεί βέβαια το πρόβλημα να έχει γίνει γνωστό, γιατί υπάρχει και η τακτική "αποσιώπησης" που στη χώρα μας κατέχει τα σκήπτρα της κεντρικής γραμμής περιβαλλοντικής αδιαφορίας...
Συνένοχοι όμως είναι και οι κάθε είδους ψευτο-περιβαλλοντολόγοι και ψευτο-οικολόγοι που ακολουθώντας τις επιταγές μεγάλων και παγκόσμιων οργανώσεων -που "παρεμπιπτόντως" ελέγχονται και χρηματοδοτούνται από τις ίδιες κλίκες βιομηχάνων- , εστίασαν την προσοχή τους κατά τα τελευταία χρόνια στην καταπολέμηση του CO2...
...αντί να εστιάσουν σε καθαρά βιομηχανικούς ρύπους, που εκ των πραγμάτων είναι μολυσματικοί, αλλά επιπλέον συμβάλουν αποδεδειγμένα στο "φαινόμενο του θερμοκηπίου", το οποίο επικαλούνται στις καμπάνιες τους και θέλουν τάχα να "καταπολεμήσουν"...
Αναλυτικά επ' αυτού στην επόμενη ανάρτηση...
******************************************************************
Σημειώσεις:
(1) Ιστορικό της Stauffer Chemical Compan
Πηγές: fluoridealert.org
Δείτε επίσης :
- Air of Death - Fluoride Pollution from the Phosphate Industry
- *Fluoride Pollution - by Edward Groth, PhD
- όπως και μία τεράστια συλλογή σχετικών άρθρων στη συλλογή του fluoridealert.org/f-pollution